Bir hüzündür çöker karanlığın yanına,
Yalnız savrulursun düşlerin ötesine...
Elin ayağın yük olur tatlı canına,
Yalnızlık ses olur düşlerin ötesine...

Nerdedir bilinmez o geçen günlerimiz,
Artık gelmeyecek giden sevdiklerimiz,
Dünkü ceylan gözler şimdi denizlerimiz,
Vurur dalgası mor dağların gölgesine...

Gündüzleri ürpertici çağlar kızılca dere,
Yalnızlık türküsü ile kum sere sere,
Bilinmeyen menzile kapılmış bir kere,
Yalnızlık hicran salmış sefil nefesine...

Kavak salınır yapraklar düşer çimene,
Can yanmış ciyer sızılar bundan kimene,
Korkularda saklanır bir yalnızlık yine,
Öteden ay doğar yamacların sesine...

Yalnızken hem divaneyim hamde deliyim,
Yine çıkmaz sokak ortasında gibiyim,
Sonu görülmeyen kuyuların dibiyim,
Çıkamam gece uzadıkca böylesin...

Ekrem ÇETİNKAYA
VaTaN25 21.11.2022