Oğlum! hele yaklaş otur yanıma
Dikkat kesil, dinle anlattığımı
Babanı hep bugün ile tanıma
Öğren artık neler yaşadığımı


Doğduğumdan beri başımdan geçen
Mutlu, mutsuz olayları bilesin
Vakit bulur isen bazen okuyup
Kâh düşüne, zaman zaman gülesin


Ne zaman doğduğumu bilmiyorum
Anneciğim (fi) tarihi bilmekte
Ne hoş bir hesaptı yaş sohbetleri
Anlatırken kendi bile gülmekte


Günlerden yirmi beş, aylardan Ocak
Rivayet zemheri, yıl elli iki
Üç çocuk ardından bir dördüncüyü
Beklerken heyecan sarmış belli ki


RIZA’dan olma, GÜLLÜ’den doğma
AYDIN demiş bana nüfusta Babam
KEL HÜSEYİN sülalesi kütüğüm
Ona layık olmak daima çabam


Aklımın ermeye başladığında
Tanıdım hanede evdeşlerimi
Annemin Babamın sevinç kaynağı
Gülkız, Mahmut, Yılmaz kardeşlerimi


Daha sonra Ali, Hatice doğdu
Tamam oldu bizim aile artık
Cıvıl cıvıl bir yaşamın içinde
Her öğün soframda mutluluk katık


(Arşiv 16.03.1999)