Şiir "Gerek kalmadı" şiirinden esinlendiğim saygıdeğer üstâdım Selim ADIM (Aziz Remzi) ’a ithâfen yazılmıştır.


SORMAK İSTEDİM 🤔


Neden böyle yaptın sormak istedim
"Sormadım sormaya gerek kalmadı"
Hesabını sorup yormak istedim
Yormadım yormaya gerek kalmadı


Ne zaman durdun ki sanki sözünde
Değilsin kimsenin artık gözünde
Durmaya hiç lüzum yoktu üstünde
Durmadım durmaya gerek kalmadı


Elinde ne varsa savurdun yele
Gizli sırlarımı duyurdun ele
Sana güvenip de bir hayal bile
Kurmadım kurmaya gerek kalmadı


Yeniden dağıtmak gerek kartları
Yaşayan tek bendim zorlu şartları
Sağolsun uyaran bütün dostları
Kırmadım kırmaya gerek kalmadı


Yalancının mumu kalmaz yatsıya
Sürekli beklettin döndüm saksıya
Seni sormak için hiçbir kapıya
Vurmadım vurmaya gerek kalmadı


Uğruna çekmiştim ne kadar zahmet
O büyük aşklara okuttun rahmet
Yalan olan aşka artık bir kıymet
Vermedim vermeye gerek kalmadı


Türkmenoğlu; gerek yokmuş düşmana
Sayende döndürdün beni pişmana
Seni bulmak için hiçbir limana
Varmadım varmaya gerek kalmadı

Türkmenoğlu (Şükrü Atay)

Şiir 11 (65) heceli ve çift ayaklı olarak yazılmıştır.



DOST YÜREĞİNDEN SÜZÜLENLER
(Sonsuz teşekkürlerimle)



Aradım derman ol diye ağrıma
Veremedin cevap masum çağrıma
İstedim basayım seni bağrıma
Sarmadım sarmaya gerek kalmadı.
DİLEK PINARI


Kırgınlık sadece sana mı özgü
Geçmişin üstüne çekmeli çizgi
İhanete hala diyorsan yazgı
Yermedim yeremem gerek kalmadı
AHSEN1


Budur yükseklerden, dibe akar su
Varam ayağına, diye akar su
Sudur bu hayata, sebep olan su
Kaderin üstünde, Kader doğrusu
DENİZ_TAYANÇ1


Luzumsuz insanlar sarmış dört yanı
Bazen aylak kalır sıkılır canı
Engel koyup silmek en büyük şanı
Görmedim görmeye gerek kalmadı
KARDELEN-1


Bu kadar zulmüne eğmedim başım
Deryaya karıştı akan gözyaşım
Yaşarken dikilmiş bak mezar taşım
Ölmedim ölmeye gerek kalmadı...
tunç OZANGİL