Yürüyorum düşünerek maziyi.
Ne sokağı aynı, nede caddesi
Yüreğimde sen, elimde sigara.
Ne tadı aynı, nede dumanı.

Çekilmiş perdeler camlar kapalı.
Sökülmüş yolların bastığım taşları.
Boyanmış ismin yazdığım duvarları.
Ne rengi aynı, nede deseni

Karşıdan esiyor bağrıma rüzgar.
Serpiştiriyor usul usul kar.
Gözlerim arıyor seni nerdesin yar?
Ne bakışım aynı, nede görüşüm

Hasretin ağırlığıyla çöktüm oraya.
Açıldı birden deryanın kapakları.
Göremez oldum artık uzakları.
Ne akışı aynı, nede süzülüşü.

Tanımıyorum her yer yabancı dolmuş.
Sana ait ne varsa hepsi kaybolmuş
Agaçlar kurumuş, gülleri solmuş.
Ne yaprağı aynı, nede kokusu.

Durdum o evin önünde iç çekerek.
Burdaysa şimdi camı açar diyerek
Küçük bir taş alıp cama fırlattım.
Ne cam açıldı, nede perdesi.

Garip Şenol derki terk edilmiş
Duygular hisler göç eylemiş.
Boyun eğdim kader böyleymiş.
Ne yazgısı aynı, nede yazısı