Fetihler değildir yalnız topla tüfekle.
Zihnine ve kalbine her an sevgiyi yükle.
Ektiğin yeşerecek bil ve sabırla bekle.
Topların namlusuna güvercin yuva yapsın.
İmanıyla yürüyen yalnız Allah’a tapsın.

Martılar uçuşurken nefes alır balıklar.
Gemiler suyu yarar ,bakar kalabalıklar.
Kırlangıç yuva yapar ve kapanır oyuklar.
Kuşların uçmasını ibret ile algıla.
Doğadan ibret almak nasip olmaz her kula

Şehri İstanbuldur ki tüm dünyanın gözdesi
Her karışı değerli kırık-dökük izbesi.
Tarihten ders alarak ibret ile gezmesi.
Medeniyetler burda birbiriyle çakışır.
Sebillerde suları Hak diyerek akışır.

Deniz bağrında gündüz yer açıyor güneşe
Derinlerde canlılar dolanıyor pür neşe.
Balıkçılar bismillah deyip girişir işe.
Sahilinde dolaşmak insanlara verir haz.
Al eline kalemi güzelliğe şiir yaz.

Boğazı gerdanlıktan köprüleri takmakta.
Tatlısından akarsu ve dereler akmakta.
Hisarlar birbirini aşkla selamlamakta.
Kız kulesi gençlerin buluşma güzergahı.
Sevgi ile bakışın,zulmün eksilmez ahı.

Ah İstanbul-İstanbul harikasın,harika.
Girmesin yaşayanın arasına tefrika.
Sever seni insanlar gösterirler alaka.
Türbelerin manevi haz veriyor bizlere.
Minareden yükselen ezan ferdir gözlere.

Seni fethetmek için ne adaylar çıktıda.
Yedi tepenin üstü kuş bakışı baktı da.
Sonunda Fatih Sultan koca topu yaktı da.
Çektiriler-gemiler karadan yürütüldü.
Tekbir sesleri ile zulmün üstü örtüldü.

Okunan ezanların gök kubbeyi çınlatır.
Dinleyenin imanı yönünü aydınlatır.
Şükür ile gözünden inci yaşın damlatır.
Gün ağarınca kuşlar gözlerini açarlar.
Zikrederek Allah’ı, nasip için uçarlar.


Emine Balı Oğuz.