Cemiyetten yok oldu! Anadolu irfanı
Eskilere bıraktı, sadece tatlı anı.

Ne günlerdi o günler! İyilik başa taçtı
Heyhat istila etti, hokkabazlık vatanı.

Büyükler tecrübeyi, torunlara taşırdı
Dağıldı aileler, tüketildi imkânı.

Babalar işlerinde, helal rızık peşinde
Hamt eder, şükrederdi üzer idi şeytanı.

Anneler okul idi! Yoktu anaokulu
Kızılsa da çocuğa, duyulmazdı figanı.

Komşular birbiriyle, yarışırdı yardımda
El-an robotlar günde, kaldırıyor harmanı.

Uzun kış geceleri, oynanırdı oyunlar
Sevgiyle ocakların, tüter idi dumanı.

Çok güzel hikâyeler, anlatılırdı zevkle
Neşe, sevinç kaplardı, karanlıkta zamanı.

Köpek davara bekçi, kedi fare peşinde
Geçerliydi Allah’ın, C.C. adil hükmü, planı.

Talim edilir idi, evlerde edep, adap
Öğretmenler, hocalar yayınlardı fermanı.

Şimdi emri mesajlar, sanal âlemden gelir
Fert-fert oldu da toplum, zedeledi imanı.

Gözü hep yükseklerde, orda sanıyor huzur
Bulamadı velâkin! Arşı sardı figanı.

Kitaplara bıraktı, sadece tatlı anı;
Vatanımdan kovuldu, Anadolu irfanı…

Salih Yıldız…04.11.2022



.