Eski denilen zaman daha kırk elli yıldı
İnsanların bir eşi bir can yoldaşı vardı
Yaşanılan şu zaman bir çoklarını çaldı
İnsanların bir eşi bir can yoldaşı vardı

Bir çok derdi paylaşır şifa arardı onda
Ne zaman sıkıştıysa onu bulurdu yanda
Tüm sırlarını bilir daim sarardı canda
İnsanların bir eşi bir can yoldaşı vardı

Güzel günde dolaşır kötü günde sarışır
Sana bir dert gelmeden senden önce karışır
Dostluk kardeşlik için el uzatır barışır
İnsanların bir eşi bir can yoldaşı vardı

Gece gündüz demeden bir selama ulaşır
Canım ciğerim deyip tez zamanda alışır
Çoğu kez seni korur sen yerine bulaşır
İnsanların bir eşi bir can yoldaşı vardı

Artık onlar kalmadı çıkar düşkünü oldu
Acun’um deyenlerin çoktan nasibin aldı
Maddiyat yedi gitti yalnız adları kaldı
İnsanların bir eşi bir can yoldaşı vardı

Selahattin ACUN’un kaleminden✍
ÜÇ KASIM İKİBİNYİRMİİKİ/ADANA