BİR İSTANBUL GÖNDERİYORUM SANA




Bir İstanbul düşle küçük kız.
Hiç umudunu yitirmeden.
Sen istediğin müddetçe,
İstanbul seni bekleyecek.

Sultanahmet At meydanı,
Rüyalarının süsü Mavili cami
Bütün dokularını dolduracak tarih,
İstanbul surları, ve Fatih’in kılıcı,
Ulubatlı Hasan. İste küçük kız.

İstemek görmenin yarısıdır.
İnanıyorum ki sen rüyalarında,
Sabah kahvaltını martılara simit verirken,
Kız Kulesinde yapacaksın.

Ayasofya, vapurlar, suları mavi Boğaziçi,
Ve bu güzelliklere aşık küçük kız.
Kahırlara kapılma olmadı deme,
Olacak göreceksin bu gün sen,
Köyünün dağında, ben ise İstanbul’un bir köyünden,
Bir İSTANBUL gönderiyorum sana.

ŞİİRİN HİKAYESİ

Bu günden yıllar önce bir şiirimin altında bir yorumda, okuyucum İstanbul
İçin yanıp tutuştuğunu söylüyordu. Ve yorumun altına Ah İstanbul isimli şiirini yazmıştı.
O zaman içim acımıştı ve O şair kardeşime karşılık olarak bu şiiri yazmıştım. Şiirim karşılık görmüştü
ve şaire kardeşim küçük bir kız çocuğu olmadığını ve iki çocuklu bir kadın olduğunu belirtti daha sonraki yorumunda. Yılların ardından hoş bir anı olarak kaldı.


Ah İstanbul Şiirini yazan şaire kardeşime saygılarımla



07-07-2006-Cuma
Tuğrul Ahmet PEKEL