1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
497
Okunma
Yeni tanıdığımız insanlar genelde yaklaştıkça, yakından tanıdıkça küçülürler. Yerinde sabit kalan veya büyüyen pek nadirdir.
Bu küçülmedeki yanılsama tanıyanın eksik veya yanlış tespitinden değil karşıdaki kişinin zaman ve şartlar karşısında değişiklik göstermesinden ya da beklentilerdendir. Değişken (küçülen) kişiler olmasa belki bu şiir olmazdı ama asıl şiire konu tanıdıkça büyüyen asil, mütevazı kişilerdir. Onlara yürekten selam olsun, iyi ki varlar, var olsunlar.
İNSANLAR
Ben onları doğru dürüst tanırdım
İnsanlar hep aynı değilmiş oysa
Oldukları gibi kalır sanırdım
Yanılmazdım kalbim aklıma uysa
Tanıdıkça küçülürler çok yazık
Kiminin hamuru doğuştan bozuk
Küçük çıkar için dostuna kazık
El âlem ayıplar bunları duysa
Aç susuz, açıkta üşüyenler var
İnsan olma vasfı taşıyanlar var
Bir de yaramızı kaşıyanlar var
Ne olur açların karnı bir doysa
O güzel yürekler olmuş istisna
Tanıdıkça büyür, yaşar müstesna
Emrivaki olsa eder istifa
Yeridir Anzeri başına koysa
Ozan Anzeri
5.0
100% (7)
Cevap Yaz