Hepimiz düşkünüz hayvanlar alemine

savanlarda can çekişen gazelin

o vahşi aslanın ağzında

yüreğimiz kanlanır acıdan

imkan olsa engellemek en katı sevgiyle

kurtarmak mavi nilin kıyısında

kestane rengi ceylan yine tehlikede

savunmasız anneden uzak

kaçınılmaz vahşi doğasında adımlarken

tehlike bir rüzğar görünmezliğinde

canın tam üzerine gelirken

ömrü taze çayırlar içinde son bakışları

gün uzaklaşıyor bu nehir gibi

dört yönde aslan-panter yarış pençesinde

kara gecelerin bitiminde

can bedenden ayrılma acısı

yolun her kilometre taşında

nehre karışmış sarmaşık yaprağında

umut ne kadar ötede! ve kudreti

yaşamak ne kadar karambol

böyle istemiş yaradan! Afrika sıcağında

nerede düşmanların üstesinden gelen akıncı

nerede iz bırakan kul hakkı gözeten akıncı

yabancı bahçesinden yenilen meyva ödenirdi

nerede! o insaniyet her çağın kalbinde

özlenen irem bahçesi herkese