İçimdeki sevginle hayata sımsıkı bağlandım.
Uçtan uca meşaleleri yakarak
Kılıçtan keskin sözcüleri toprağa gömerek
Bakışlarındaki acının yükünü taşıdım.
Bir kısrağın güzelliğinde hayatı benimsedim.
Yaşa dedim kendi kendime
Bu güneş dehası için nefes al dedim
Ve asla kıyamadım sana...

Sağır gecelerin içinden geçerek
Bir annenin merhametini sende yaşadım.
Her şeyine inandım.
İçimdeki senle aşkını dünyama sığdırırken
Sen hep çoğaldın durdun içimde...

Alnımdan akan sevgin bedenime düşerken
İçimdeki senle tenim seni delice arzuluyordu.
Aşk bulunan şey değil aranılan şeydir deyip
Senin o gizemli kalbini öpücüklerle
Taçlandırmak istedim.
Sonraları
Denizin mavisinde geçen her dakikada
Dalgaların hırçınlığı bakışlarda beliriyordu.
Günün ışınını seziyordu içimin gizemli sesi.
Gecenin bir vaktinde seni düşünerek
Duy sesimi,
Al beni yanına diyerek
Öyle çok fazla sözcüklere gerek kalmadan
Çok değil inan ki çok değil
Sadece gözlerimin terinden
Beni sev diyecektim...

Mehmet Öksüz