VATAN SIRTLAYAN YİĞİT; HAVRANLI KOCA SEYİT...
Balıkesir Havran’lı, bayraklaşan koç yiğit,
Anadolu Bozkurtu, Onbaşı Koca Seyit.
Bir vatan sırtlanmıştı, zor ama inanması,
Ordu sanırdı onu, düşmanın donanması.
“Çanakkale Geçilmez,” diyen söz Koca Seyit...

Rusya’ya yardım imiş, bahaneler fasarya,
Şimdi ki Türklüğümdür, tarihte ki Troya.
Ölüm saçar doğuya, batılı Agamemnon,
Çanakkale soyuma, ikinci Ergenekon.
Troya’dan, Türklüğe, şanlı cüz Koca Seyit…

Bombardıman altında, Mecidiye Tabyası,
Susturulmuştu Türk’ün, gürleyen bataryası.
Diriliş Destanına, yazılırken şah beyit,
Toz ve duman içinden, doğruldu aslan Yiğit.
Oğuzhan‘dan mayası, Türk’te öz Koca Seyit...

Anadolu yiğidi, Bozkurt olmuş soluyor,
“ÇABUK davran, Seyit’im, ölmez Türk’üm ölüyor.”
Dönüp baktı tabyaya, Mehmetçiğim kan revan,
Bir Niğdeli Ali’yle, kendi ayakta kalan.
Büyük Hun’dan, bu güne, ölmez töz Koca Seyit…

İman ile mermiyi, vatan diye sırtladı,
Çatırtadı kemiği, damarları patladı.
Tarihlere sığmayan, öyle kutlu bir andı,
Şimdi kibirli dağlar, Seyit’ime nişandı.
Zaferi namlusundan, gören göz Koca Seyit…

Kartal oldu süzüldü, Türk’ün kader güllesi,
Düşmanın suratında, çaktı zafer sillesi.
Mavi gökler yarıldı, yağız yerler titredi,
Seyit sureti ile bir memleket kükredi.
Arş-ı Alaya varan, gür avaz Koca Seyit…

Sel inmiş nehre benzer, Türk’ün deli damarı,
Volkandan sinesiyle, yakar demir dağları.
“Zırhları tutuşarak,” zor kaçtılar boğazdan,
Kurt sanma, şer sırtlanı, ders çıkarsın ayazdan.
Tanrı Dağında yanan, sönmez köz Koca Seyit...

Büyük Millet verirken, ölüm kalım savaşı,
“Yenilmez Armadayı,” yere serdi Onbaşı.
Kahraman namı ile çift verildi tayını,
Ar edip yiyemedi, bu zaferin payını.
Edep ile kızaran, kutlu yüz Koca Seyit…

Seyit’imin halleri, bize İlahi sır mı?
Çeyrek tonluk bir mermi, esaretten ağır mı?
Bozkurt olan yüreğe, Kızılelma huduttur,
“Muhtaç olduğun kudret, asil kanda mevcuttur.”
Türklüğüme ayandır, hasma giz Koca Seyit…

Zaferin sonrasında, unutuldu Koca Türk,
Unutmadı yiğidi, Sarı Başbuğ ATATÜRK.
"Bedel istemem Ata’m, şerefi yeter" dedi,
Ölene dek alnının, helal terini yedi.
Türk’ün asil evladı, hepimiz Koca Seyit…

Ey Türk Genci nereye!? Terk etme öz yurdunu,
Yıkılır zulmün tahtı, Firavunlar durdu mu!?
Bir kanun yazdı Atan, “Çanakkale Geçilmez,”
Cenk havası vurmadan, ödlek, yiğit seçilmez.
“Söz konusu vatansa,” Yaradan olsun şahit,
Hor gördüğün Türk Genci, olur yüz Koca Seyit…
18 MART 2020 Muhittin KOÇ