2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
864
Okunma
Genç yaşta bir vefat haberi duyunca, hayatı ve dünya düzenini şöyle bir gözden geçirdim ve bu satırları kaleme almaya çalıştım.
İnsan bekar iken arar eşini,
Çalışır çabalar kurar işini,
Hazır eder yiyeceği aşını,
Ecel gelir lokma bile yiyemez!
Doğunca çıplaktır anadan üryan,
Giydirir büyükler kapanır her yan,
Yürümeye başlar adımlar yayan,
Çeşit çeşit kıyafet var giyemez!
Yavaş yavaş sağlığını yitirir,
Zannetme dünyanın işin bitirir,
Gör ki bu âlemden kim ne götürür,
Çağırırlar onu fakat duyamaz!
Binmişse feleğin dünya atına,
Sarılır malına, mülke, yatına,
Bel bağlar toprağa onun otuna,
Ne yapsan neylesen yine ayamaz!
Dertli bu âlemin böyle nizamı,
Bitmiyor hiç derdi bitmiyor gamı,
Üzerine çöker yuvası damı,
Çocuğunun adın dahi sayamaz!
Cafer AKSAY
Erdemli (02.10.2022 Pazar)
aymak; ayılmak manasındadır.
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz