"Sizlere düz ülke’den,
selam getirdim,
dostlar.
Nokta,
Ülkenin bir ferdi olarak.
Biz de,
herşey nokta ve veya noktadan ibaret.
Oysa düz ülke öylemi,
Köşegenler,
daireler,
çokgenler,
statüye göre köşe sayısı.
En büyük statü ise,
anşıldığı gibi daire.
Ne kadar,
kibrin büyük,
o kadar yuvarlaksın...
Yani demem,
o ki dostlar,
yuvarlaklaşmaktansa,
nokta,
kalmayı yeğlemek,
benim felsefem.
Duydum onların da,
bir üst,
dünyasının olduğunu.
Orada da işler farklı değilmiş hani.
Neyse ki,
öyle bir dünyanın,
olduğunu,
bilsekte,
ulaşılması imkansız,
bizim için.
Gerçi,
önce ulaşıp,
sonra,
silinip giden,
nokta bile kalamayan,
zavallıları da gördük.
Nokta ülkesi iyidir,
biz sabitiz yerimizde.
Bizsiz,
anlam ifade etmeyen,
ne cümlelerin,
olmazsa,
olmazıyız.
Yerine göre,
yerimizde anlam biziz.
Bazen,
ünlemde!
bazen,
soru işaretinde?
bazen,
virgül’ün üstünde;
bazen,
yan yanayız üç arkadaş ...
ama biz her yerde,
her anlamın,
muhtacıyız.
Yani demem,
o ki dostlar,
değişime,
uğrayıp,
yuvarlaklaşmaktansa,
nokta,
kalmayı yeğlemek,
benim felsefem.
(şairşizofren)
Dipnot: " okuyucu bu şiire anlam vermek istiyorsa "düz ülke" isimli kitabı okumalıdır...