Şu yorgun ruhumda zikzaklar çizip
Kararsız hallerle bayarsın beni
Gönül sarayımdan yavaşça sızıp
Her dem yarı yolda koyarsın beni

Bir bahar meltemi olursun önce
Esersin ruhumda dilediğince
Aşkın hallerinden ödün verince
Gölgemin üstünden soyarsın beni

Bilemedim kış mı, bahar mısın sen?
Yüreğim emrinde sanki sömürgen
Danışsan vicdana bir cevap versen
Ömrünün sultanı sayarsın beni

Altından kalkarız birlikte yükün
Sabrın sonundayım, bitiyor hakkın
Bulamazsın sonra yanında yakın
Sanmam ki bir daha duyarsın beni

Çektirdiğin cefa bir sona varsın
Deli gönlün aklın başına sarsın
Öyle bir giderim sen de şaşarsın
Şakiler perisi sayarsın beni

Yazık etme bize bu son sözümdür
Yolunda pervane gönül gözümdür
Kalple oyun olmaz yanan közümdür
Hatalıysam k/alem uyarsın beni.....

Gülseren MORKAN