NE DESEM BİLMEM Kİ ?
Hoş geldin!
Bana mı geldin, yoksa ruhsuz ruhuma mı?
Seni kim davet etti ki?
İçimde biriktirdiğim emanetleri almaya geldiysen eğer,
Bir sokak kadınının ne emaneti olur ki!
Bende olmayan temiz yürek, temizim diyenlere versem alırlar mı?
Ben nasılsa bir sokak kadınıyım..
Ne ar ne namus nede terbiyem müsaittir...
Sanki ben insan değil aşk makinasıyım...
Bu bedeni tanımam bile,
Bir zamanlar çocuktum,
Annem kızardı;
Evet
Benimde bir annem vardı..
Her ne kadar hayat kadını olsam da...
Çamurlarda oynayarak büyüdüm
Bazen ölesiye dayak yerdim.
Şimdi gülüyorum...
Büyümüşüm, birde baktım şair bile olmuşum,
Her yalnız kaldığımda, şiirler dudaklarıma gelir gelir gider...
Duygular doğum sancısı içinde...
Yürek ve duygu!
Ulaşamadığım son zirve..
Çıktılar doruğa inmezler ki...
Ey! her şey güzel diyenler;
İşte ben hem şair, hem de sokak kadınıyım...
Benden bile vergi alıyorlar...
Vereceğim, vereceğim!
Kim isterse ona vereceğim...
Yeter ki alsınlar,....
Kim bilir onlar benden iyi bilir...
Ben bir sokak kadınıyım!
Tanıdığım bazı erkeklere kıyasla yürek var bende...
Hiç değilse, anlık bir aşk yaşatırım, sizin gibi satmam bende...
Sonra unutup giderler...
Her aşk gibi kalmaz başka bahara..
Şimdi değmeyin bana!
Etini satan hayat kadınıyım...
Korkmayın bulaşıcı değilim, bulaşmam...
İşimi yapar giderim...
Benim senden farklı neyim var ki?
Ha, sen gecelere girerken soyunursun,
Bense güneşe...
Güneşe gülümserim her sabah..
İhtiyacım var...
Doğmasını beklerim bir kere olsun ateş renginde..
Her gece kapanırsa gözlerim sessizliğe...
Şiirler gelir aklıma...
Her şeyi bitirdin diyen şiirler...
Yürek sesim aynı,
Bitmedi daha!
Şimdi gözümde ne korku,
Nede yılgı kaldı...
Kırgınlığım beni tanımayan yüreksizlere...
Vurgun yer her gece bu yürek...
Her şeyimi ona verdim,
Sevgi istemiştim sadece bir demet sevgi...
Neden kıymet bilmedi..
Su yüzüne çıkacağım bir gün.
Kurtulacağım bu virane şehirden...
Pis salyalı dişler arasında gevelenmekten..
Her gece her gündüz ter kokar tenim
Öfkem o ki!!
Kirlendi edebim...
Henüz ölmek istemiyorum, sana elveda ölüm de diyemiyorum... .
Bu sevgiye birisi bir gün sahip çıkar diye bekliyorum...
Sadece sus dediler ve sahiplendiler...
çirkin yüzler,
Sakallı ahlaksız gözler...
Yeryüzünde yaşanan bundan daha iğrenç aşk var mı?
Para karşılığı,
Anlık zevk,
Fermuar çekilince,
O pis para önüme atılınca....
Bakardım giderken peşi sıra...
Tenim yanardı,
Ağlardım hırsımdan çok kere,
Günahlar biriktirirdim sadece...
Bense özgürlüğümü daha çocukken kaybetmiştim..
Kaldırıp bir kere tutmadılar..
Annemi kaybetmeden önce hep tutardı....
Düşerdim çamurlara...
Oy! kurban olsam, gel öpeyim de geçsin derdi...
Sense.!
Hep eteklerimin arasına baktın...
Sen neden öpmedin yüreğimden bir kere...!
Sevgiye hasret bıraktın...!
Neden, neden!
Ve benim adımı sen hayat kadınına çıkardın....
En büyük günahı sen taktın boynuma!!...
Ve ben sensiz dehlizlerde bir başıma kaldım..
Uzattığım elimi tutsaydın...
Can tanem demek varken;
Neden beni hayat kadını yaptın?..
Söyle..........
Sen benim adımı bile bile çıkarmadın mı?
Mutlu musun? bakma geriden!.
Ölüm hoş geldin!..
Diyeceklerimi dedim, vereceklerimi verdim,
Sevgisizliği bitirdim...
Senin de gönlün olsun bari......
Hadi gir koluma;
Seninle geliyorum,
Götür cehennemine...

Cemil ATEŞ
Araştırmacı Şair ve Yazar