Kasımpaşa...

Ne kaldı söylenmedik sana .övmekten başka,
.översem kızma sakın; aşka tutuldum aşka.
Bazen Fatih, Vezneci, bazen de Mahmutpaşa,
Şişhane’den aşağı nasılsa Kasımpaşa.

Ev sahibim gibisin; gözün, elin cebimde,
Bir gün pazara çık da; bakalım sorun kimde?
Ne duâlar alırsın; kimi dese de"yaşa! "
Şişhane’den aşağı nasılsa Kasımpaşa.

Eyil emekliye bak, ağzından bal akıyor,
Dili eşek arısı, gözler şimşek çakıyor.
Halkekmek’ten aldık da, para yetmedi aşa,
Şişhane’den aşağı nasılsa Kasımpaşa.

Fırat’ın kenarında koyun keçi ararsın,
Gördüğün kâbusları nasıl hayra yorarsın?
Yarın Hak huzurunda derseler sana "Hâşâ! "
Şişhane’den aşağı nasılsa Kasımpaşa.

Etme bulma dünyası, bazen hesap ters döner,
Ne ampüller görmüşüz yıldızlaşır da söner.
"Niyet hayır, iş hayır" rüşveti koyduk başa,
Şişhane’den aşağı nasılsa Kasımpaşa.

Şişkinliğin hesabı bakarsın ağır gelir;
Tulum çıkart, gaz boşalt; şöyle bir güzel geyir.
Bana kalırsa yeter, biraz kendine yaşa,
Şişhane’den aşağı nasılsa Kasımpaşa.

09.04.2014
Fatih-İST.

Enver Özçağlayan