Doğup büyüdüğüm evimiz vardı
Büyüyünce benden, aldı ayrılık.
Dünya geniş olsa benim’çin dardı
Evi hırsız gibi, çaldı ayrılık.

Şartlar gerektirdi gurbete gittik
Okul ve iş, büyük şehirde yittik
Yokluk ve zorluktan inanın bittik
Yapıştı bir kene, oldu ayrılık.

Ayrı düştük dönüş hayâl olmuştu
Gurbete düşen bizde beniz solmuştu
Her nereye gitsem orda bulmuştu
Peşim sıra benle, geldi ayrılık.

Ayrılık çok zordur, bilir çekenler
Dert üstüne yine derdi ekenler
Acıklı türküyle boyun bükenler
Sazlarda ses veren, teldi ayrılık.

Gurbette türküler yakar acıdır
Evde kalan ana baba bacıdır
İşte ayrılıklar canlar acıd(t)ır
Akar, gözyaşları, seldi ayrılık.

Uğradığı yerler yeksandı yerle
Dağılır aile toplayıp derle
İnanın imtihan ayrılık şerle
Sürüye kurt gibi daldı ayrılık.

Öyle bir salgın ki düşman başına
Zehir katar ekmeğine aşına
Hasret kalır ela gözün kaşına
Garip yüreğini, deldi ayrılık.

Gurbetlik yok olmaz var ise hayat
Köyde ekmek tatlı olsa da bayat
Meğer ki bozuksa evde maddiyat
Gurbeti ebedî kıldı ayrılık.

Behlül’üm kadere eğerim boyun
Tedbirle tevekkül değildir oyun
Sabrın sonu vuslat, sizler de duyun
Sonunda da naçar, kaldı ayrılık.

10.10.2022
Bu şiir, Hece Hece AKSED’CE programında açılan ayak üzerine örgülenmiştir.