3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1091
Okunma
Susuyorum mühür gözlüm gecenin karanlığıyla boğuşuyor gözlerim
İçimdeki zerzenişlerden kısılmış bir sesle dokunuyorum hayallerine
Süzüm süzüm dökülüyor gözyaşlarım sonsuz feryatlarda
Duyurmak istemiyorum çaresizliğimi
Hani her geçen birgün yeni bir romanın sayfasıdır dedin ya
Bu yüzdendir saklıyorum hüznümü kaplıyorum karanlıkarla
sabahlardan korkar oldum beni bırakıp gidişinden beri
güneş bile aydınlatmıyo içimdeki mahzeni
sokamam sokmam kimseleri kalbimin içine
bozarlar kalbimde senin için kurduğum düzeni
hergece yeni bir sen kazandırıyo bana düşlerim
belkide bu yüzden çok seviyorum geç saatleri
bitek geceleri anımsıyorum gülerken etrafında oluşan renk halkasını
gecemin adı hüzün kapağı gözlerin yine senle bir sabah....
Şiirin sahibi
Cevap Yaz