Hani içinde sebebini bilmediğin bir hüzün taşırsın
Boşluktan boşluğa savrulur
Bir türlü sağlam bir zemin bulamazsın
Nereye bassan altından kayar gider
Elini attığın dal kurur ya hani
İşte böyle bir hal...
Halimi tariften acizim aslında
Kelimelerin elinde oyuncak oldu duygularım
Heceyle başlamıştım
Bu satırları yazmaya
Kafiyeden ölçüden ırağa düştü kalemim
Bir mısra karaladım
Seni anlatmaya hazırlanırken
“Perçinlenmiş adeta yüreğin yüreğime”
Arkasını getiremedim
Sevgimi ifade etmeye yetmedi kelimelerim
Senden başka tek sözcükte kalmadı lûgatımda
Belki incitiveririm diye de
Korkmuyor değilim
Gözlerime dokundukça bakışların
Zemheri yüreğim bahara dönüyor bir anda
Ne olur
Kaçırma gözlerini
Kar yağmasın sineme
Hani seni övmeye kalkışmıştım
“Yüreğin yüreğime huzur veren sığınak”
Beni bırakma demiştim
Sensizliğin soğuğunu
İyi biliyordum çünkü
Sebebini bilmediğim hüzün dedim ya
Aslında biliyorum
Ya terk edersen

Murat CANBOLAT