Yağdı koyu karanlık sonlandı umutlarım
Kalmadı hiç takatim hicranla doldu ruhum
Çığlığım sardı göğü kanlandı bulutlarım
Yandı kavruldu kalbim bin parça oldu ruhum

Kasvet dolu dünyaya geçmişimden sürgünüm
İçim hüzünle kaplı kimsesiz üşüyorum
Ne yol belli ne yönüm ne dün belli ne günüm
Her gece düşlerimde meçhule düşüyorum

Sinem gam seferinde acılarla solarken
Özümü tüketiyor keder yüklü habis ur
İç çekerken yüreğim nusretini sal erken
Kedere doydum Ey Hak!Yağsa bahtıma yağmur

Nefes alayım desem fırsat vermiyor çilem
Ne olur kurtar Rabbim artık benden yoruldum
Varsın bu deli diye ansın beni elalem
Sensin elbet ümidim tek aşkınla duruldum

Yalnız Sen sev/sen yeter başkasından beklemem
Sevdan kuşatsın beni masivayla dolmadan
Kendime gücüm yetse başka sevgi yüklemem
Rabbim alma canımı benden razı olmadan

MURAT CANBOLAT