9
Yorum
50
Beğeni
5,0
Puan
1376
Okunma
bi derdim yoktu seninle
ne de aç karanlık ellerle
umutsuz geçen senelerle
sen de sevdin sanmıştım..
ben derdim
sevdiğimi
ki benim derdim kendimle
hep mevsimidir
yağmur yağardı
yapraklar sararırdı
toprağımız çağırırdı
aşk olası-değil eylülün suçu ne
hazan derdim
kaç gönüle bölünür aşk
kaç can yakar bir sevmek
hani bahçemiz de o mavi emek
göz yaşlarımızdan akacak demek
ne mor dikenle yırtılırken tenimiz
ne sevda da yenilmiş ilkelliğimiz
sular gibi derin ve bereketli
sular gibi sakin ve heybetli
yüreğimiz..
yürektir ki kül eyledim
hasreti sılaya yol eyledim
gerçekten seveni çok sevdim
gerçekten çağırır bi tek annemiz
göğüm başım üstüne aşk yakacak
göğüm mavi gönül gözü ile bakacak
yar yüzü hırsından çatladı çatlayacak
bu kapanmaz yarada kıvılcım patlayacak
hani şu hep en başından
hani şu hep andıkça sızlatır ya yüreğimizi
hani şu hep dalıp dalıp geçmiş günlerimizi
bu gizemli alem
bu sitemli satırlar hem
boşuna tükenmiyor kalem
boşuna dinlemiyor karanlık kapımızı dem
ben ki çılgınca yürüdüm ıslak kaldırımdan
bir bıçak gibi yüreğime saplanırken sevdan
ben ki silah gibi sakınırdım hep sözlerimi
kelimeler dolu şarjör geçmedi gırtlağımdan
ağlayacak kadar kör
anlayacak kadar ölü ve nankör
ve tam görecekken mutluluk kömür
cinayete kurban verdiğimiz koca bir ömür...
5.0
100% (30)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
