Gülmek haramdır bize, devran böyle döndükçe
Bu dünya batsın artık, dönmesine lüzum yok
Günahsız insanların, ocakları söndükçe
Bu dünya batsın artık, dönmesine lüzum yok


Görse de yanlışları doğruyu söyleyen az
Doğru söz söyleyeni, ne yazık dinleyen az
Yokluktan kıvrananın, halinden anlayan az
Bu dünya batsın artık, dönmesine lüzum yok


Sözde şekil değişti, insanlıktan çıkalı
Yüzde şekil değişti, değerleri yıkalı
Özde şekil değişti, tabulardan bıkalı
Bu dünya batsın artık, dönmesine lüzum yok


Menfaatler uğruna, çok canlar yakılıyor
Akan gözyaşlarına, duyarsız bakılıyor
Gücümüz yetmeyince, canımız sıkılıyor
Bu dünya batsın artık, dönmesine lüzum yok


Yaşamayı düşlerken, han değil zindandayız
Ne oldu böyle bize, nasıl bir zamandayız 
Karalara büründük, feryadı figandayız
Bu dünya batsın artık, dönmesine lüzum yok


Kula kulluk edeni, adam yerine koymam
Vicdanını satanı, insan neslinden saymam
Yüreğimin sesinden, başka bir sese uymam
Bu dünya batsın artık, dönmesine lüzum yok...

Gülseren MORKAN

Şiiri mi gün seçkisiyle taçlandıran Edebiyat defteri seçki kuruluna sonsuz teşekkürler.

Şiirime harika yorumuyla ses olan,Celil Çınkır (delibal)
üstadıma sonsuz teşekkürler ediyorum.


DOST KALEMDEN
Değerli dost kalem Kardelen-1şaireme sonsuz teşekkürler.

İnsan sıfatı denen, kimlikle dolaşırız
Aciz bir insan görsek, hemen uzaklaşırız
Nerde hep boş iş varsa, oraya doluşuruz
Bu dünya batsın artık, dönmesin luzumu yok.