DEPREM ÖLÜMDEN BETER!

Kaybolmuş tüm yıldızlar, zindan gibi bir gece,
Bulutlar küsmüş bize, kara perde çekiyor.
Toprak ana sancılı, dua dilimde hece,
Kabarıp sarsılıyor, öze acı ekiyor.

Gördüğüm rüya kötü, hâyırlara yoramam.
Bir tek âlim bulup da, ahvâlimi soramam.
Sallıyor beşik gibi, tutunup da duramam.
Dilsiz canlar pek mahzun ürkek ürkek bakıyor.

Bu nasıl bir homurtu, gümbür gümbür gelerek,
Vaveylâyı koparıp çığlığını salıyor.
Bağrından yarılıp da alacağın alarak,
Acımasız, duyarsız, yuvaları yıkıyor.

Nerede gelin gibi süzülüp aşkla doğan?
Yağmur mu şimşek midir gökten amansız yağan?
Sığınacak yerim yok aman Allah’ım aman!
Yer gök anlaşmış sanki yüreğimi yakıyor.

Örtbas etmek için mi yıktığını bilemem?
Gökyüzü ağlar durur, elim erip silemem.
Canlar enkaz altında, uzanıp da alamam!
Dayanamaz hiç bir can, gözyaşını döküyor.

Durup durup salladı, yeter Allah’ım yeter!
Ölseydik kurtulurduk, deprem ölümden beter,
Gördükçe zayiatı, aklım yerinden yiter.
Dizlerim kırılıyor, acı öze çöküyor.

Yaralarım derindir, durup durup kanıyor.
Felek kanlı ekmeği, yaralara banıyor.
Yitip giden canları, özüm böyle anıyor.
Rahmetle dua ile özü öze çekiyor.

KARDELEN(Ayrıkotu)
O1.10.2022
Tülay Sarıcabağlı Şimşek
Dinar/Afyonkarahisar