Sokağın birinde sönmüş bir sokak lambası altın’da,
Sarhoş bir kafa ile açtım yüreğimdeki kara kaplı defteri,
Epeyce düşündükten sonra zorda olsa bir karara vardım,


Yaktım dumanı isyanı bastıran hasrete türen bir sıgara,
Dedim’ki madem nankör ile vefasızların yası tutulmuyormuş,
O vakit ne duruyorsun öldür bu gece içinde yarım kalan kim varsa,



Yaşam denilen ince urgan sayılan hayatın ta kendisi olan,
madem gece ayrı gündüz ayrı seslenerek sana iki şeyi anımsatıyorsa,
Ne duruyorsun geçte olsa yıkılmış hayallerini bir kenara bırak dinle şu hayatı,



Cellat kesil geçmişe maziye düşünme gayri kendin’den başkasını,
Kes yüreğinde yer edinmeyi bilmeyene verdiğin değerin hesabını,
Gözler kapanmadan yeter artık öğren şu seninle yetinmeyen’den vaz geçmeyi...!

Ayrılıkların Şairi Osman Dastan © 30/09/2022. 01:00