GEÇ ANLADI
Tomurcuktu o,
Baharı bekleyen.
Nisan geldi,
Açtı çiçek çiçek.
Meyveydi o,
Yazı arayan,
Ağustosta olmaya,
Eylülde solmaya baldı.
Hazan yetişti,
Savruldu kuru yapraklar gibi.
Bir yol tuttu o,
Umuda giden,
Yürüdü yıllar yılı,
Bastığı yeri görmeden.
Hayatı kendisinin sandı,
Zevke, sefaya daldı,
Nefsine, heveslerine kandı,
Umduklarına kavuşamadı,
Yürümeye de mecali kalmadı,
Yolunu bitiremedi,
Oturdu yorgun argın,
Aldı başını ellerinin arasına.
Uzun uzun düşündü.
Ağlamaklı gözlerinden,
Ilık ılık yaşlar süzüldü.
Dünyanın lezzetleri yalandı,
Malıyla mülküyle oyalandı
Yanıldığını çok geç anladı.
Sevabıyla, günahıyla,
Af dileyerek Rab’binden,
Verdi emaneti sahibine,
On metre beze razı oldu.
Henüz toprağı kurumadan,
Terekesi, lime lime yağmalandı,
Az buldu evlatları bıraktıklarını,
Ah baba, ah diye kınandı.
Boşuna hebâ etmişti,
Üç günlük ömrünü.
Topraktan gayrısı,
Doyurmuyormuş gözünü.
En değerli varlık insandı,
Onun da hayatı yalandı.


#aslanyılmaz#sürgünadam#