2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1645
Okunma
Halil’e
Ararat’ın tepesinde asi bir pepuk kuşu
Kanatlarını çırpıyor rüzgara karşı
Ararat’ın zirvesinde bir pepuk kuşu
Kanatlarını açıyor sonsuza.
Ey! Ararat takılmaya geldim kanatlarına
Uçur beni Ararat sonsuza
Uçur ki, yurdumun her parçasını izleyeyim Ararat
Ey! Ararat al koynuna beni
Harlaşan baharında koynuna al
Sularında coştur yüreğimi Ararat
İşte koynundayım tüm asiliğimle…
Koynuna geldim. Yerimi almaya.
Biliyorum koynunda herkese yer vardır.
Hele de benim gibi yüreği insan aşkıyla yanan biri için
Al koynuna ki toprağında ısınayım.
Ey! Ararat. çoşkun ararat. asi ararat.
Al koynuna şu isyankar pepuk kuşunu…
ferhat
Cevap Yaz