SEVGİ UĞRUNA
Yusuf Yılmaz
Sevgi olmadan paramparça olur hayat
Kahrediciler çoğalır
Güzellikler kaybolur
Her şey, her şeyle kavgalı olur
Sevgiler gelince kavga durur
Çünkü sevgi aşkı doğurur
Bir ağacın çiçekleri gibidir sevgi
Çiçek olmadan ne yaprak ne dal olur
Eğer kavga verilecekse
Sevgi için olmalıdır
Arı gibi çiçekleri konmalıdır
Bal alıp sevgiyi korumalıdır
Dağılıp yeryüzüne
Yunus gibi Mevlana gibi
Sevgiyi öğretmelidir
Nehirler gibi akıp
Susamış topraklara su vermelidir
Dadaloğlu, Köroğlu, Aşık Veysel gibi
Doğaya her telden türküler söylemelidir
Yok edip kötülükleri
Yeşertmelidir sevgileri.

Kavgaları sabah tan atarken başlar
Gün batışına kadar sürerdi
Gece aya ve yıldızlara hesap verirlerdi
Kim nasibini almamışsa
Gölgede kalmışsa güneşten yardım ister
Sevgi ışığını ta oralara kadar götürürlerdi
Bazen bütün yeryüzü bayram ederdi
Ayaklarımız yerden kesilir
Ellerimiz alkış tufanına dönerdi
Duygularımız kabarır
Yürekler korku nedir bilmezdi
Öyle olunca
Yaşardık gençliğimizi…

Sevgi kavgasını verenler çile çekmiştir ama
Sessiz çığlıkların yerini sevinçler almıştır
Yılgınlığı, korkuyu kovmuş
Sızlayan gönüllere merhem olmuşlardır
Acılar, çileler, kahramanlarımızındır
Mutluluklar çocuklarımızındır
Elveda demiyorum onlara
Sizi her daim anacağım
Kalbimin en nadide köşesine
İsminizi yazacağım.