İçimde yaralı birkaç şey!
Yıkık dökük işte senli geçmişler!
Her geçen gün bitirmeliyim desem de
Saklı her kelimemde senli heceler…
Sebep ne? Söylesene?
Seni düşündüren seni bana hatırlatan
Kim ya da hangi gizli özne?

İmgelerime oturmuş gülümsüyorsun!
Hadi beni yaz diyorsun…
Kıyamıyorum…
Herkes duysun istiyorum!
“seviyorum”…
Ama bu seslenişim sessiz,
Sadece ben duyuyorum,
Yokluğunu bir tek ben yaşıyorum…
Öyle acı ki seninle olmak!
Hayatımı tersine çeviriyorsun…
Baş aşağı dönüyor her şey…
Tutunamıyorum…
Düşüyorum…

O gülüşün yok mu?
Beni benden ediyor…
Başarıyorsun işte,
Kopamıyorum senden!
Oysa sen benim değilsin ki
Hangi limana kürek sallıyor yüreğim?
Nakış gibi işliyorum seni
Sensiz gecelere…
Bir gün olur da aklına gelirse
Yaşattıkların…
Sızlar inşallah vicdanın!

Çünkü Bilmelisin ki aşK;
Mumdan bir kayıkla,
Ateş denizinden geçmektir…
Ben o denizden geçtim...
Karaya vuran gemiler gibiyim...

Kalbim sensiz gecelerde titreyen mehtaptı,
Yağmurlarsa içimde kanayan acının gözyaşları…