Canhıraş mısralar düşer kaleme
Yutkunur kalem..
Yazılmaz ,söylenmez, dile gelmez,
Küfelik olana kadar katıksız,
Tövbeler dolusu hıçkırıklar,
Dibini görmek duyguların.
Öperken rüzgarın alnından,
Dağ başlarında bağırmak avaz avaz
Suskunluğun harflere vurduğu ayaz...
Yaz sıcağında tuzla buz gözbebekleri..
Hemhal olmak buzla,
Varmak nara aşkla
Buzdan küle, külden hiçe yolculuk.
Tırtıl maneviyatında bir his,
Kelebeğin kanadında mıydı ateş...?
Uçurumun kenarında mıydı mısralar..?
Tutamaz mı kalem ucundan çığlıkların?
Yoklar nefsi benliğin bin hınçla
Çığ olup inerken damarlardan,
Tufan misali yerle gök..
Canhıraş koşar kelimeler aşkla,
Zerzenişler yok olur,
Zelzeleler can bulur,
Dilşat olur yüce ruh, zuhur eder beyitler
Bahtiyardır şiir açılır tüm geçitler.
Selma Çanakçıoğlu

Öyle işte....