3
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
1307
Okunma

Bu ne eşsiz eda, tavır ey güzel
HAK’kın divaneye lütfu, pay mısın?
Meftununum senin evveli ezel
Varlığınla özüme eş, tay mısın?
Bir bakışın aklımı alır baştan
Bahar gelir gönlüm azade kıştan
Göremezsem gözüm kurtulmaz yaştan
Yokluğunda can evimde zay mısın?
Sarılınca güller açar sinemde
Başak verir yere düşen tanem de
Fukaradan halli mutlu hanemde
Hiç bitmeyen düğün, bayram, toy musun?
Gözümde yok, ne mal, ne mülk, ne para
Sen var isen onlara gelmez sıra
Özlemler hasrete döndüğü ara
Ruhumdaki paramparça fay mısın?
Gül nesline döndürerek çalı*mı
Çiçek ile doldurursun dalımı
Her adımda aydınlatan yolumu
Gündüz güneş, gece yıldız, ay mısın?
Pay :Hisse, nasip
Tay :Denk, eşit
Zay :Ziyan, kayıp
Toy :Şölen