İçimde bir garip his var,
Yaşamayan bilmez gönül.
Hasret önümde bir duvar,
Garipleri salmaz gönül.

Döndüm serseri mayına,
Ümit yok dünden yarına,
Ahir ömrün zararına,
Geçen günler gelmez gönül.

Gidersen burnun dikine,
Rastlarsın itin tekine,
Düşürür seni bekine,
Göz yaşını silmez gönül.

Tutunma deli ipine,
Bakıp aldanma tipine,
Güvenme hiç servetine,
O da biter kalmaz gönül.

Akılsız başlar uslanmaz,
Altın olan kalp paslanmaz,
Kötüye omuz yaslanmaz,
Derdin nedir bilmez gönül.

Doymaz alem temaşeye,
Çıkan cin girmez şişeye,
Atılırsın bir köşeye,
Beklediğin gelmez gönül,

Nerde tırak orda bırak,
Olsun dost başından ırak,
Kara toprak en son durak,
Başka durak olmaz gönül.

Uyma sakın ona buna,
Yaklaşmışsın malum sona,
Haydi git kendi yoluna,
Kimse senle gelmez gönül.

Düştüysen alem diline,
Baykuşlar konar gülüne,
Kem söz dokunur teline,
Gülen yüzün gülmez gönül.

Velhasıl uyandım düşten,
İşkillendim bu gülüşten,
Eğer geçtiyse iş işten,
Hayat boş çekilmez gönül.

Necdet Akcakaya
26.05.2022