ŞİMDİ ZAMANI İNCİRİN YAKINDA DA ZEYTİNİN SAYGI SEVGİLER
İNCİR İLE ZEYTİN AĞACI
neyin var senin öyle
sol’ du yüzünün rengi
kurudun gazel oldun
sorma kardeş hiç sorma
kış geldi ya bak
yaprak kalmadı dallarımda
hepsi gazel oldu ya
oysa sen ne güzelsin
hiç dökülmüyor yaprakların
yaz kış hep aynısın
evet öyleyiz biz
hep yeşiliz dir
ne yaz dokunur bize
nede kış
ah biz ler bahar geldi mi
kırlar yeşerdi mi
açtı mı çiçekler
bizlerde yeşeririz
hem yapraklanır
hem de meyve veririz
tazesi başka güzel
kurusu ömre bedel
tatlımı tatlıyız dır
hele yaprakları mız
iri ve canlı yeşildir
ama kışa dayanamayız
işte böle sararır solarız
anladım seni ben
benim de vardır derdim
bak üzerim zeytin dolu
başladılar dökülmeye
şimdi gelirler bizi dermeye
öyle acımasızdır insanlar
vurdular mı sopaları
kırılır kolumuz kanadımız
hiç düşünmezler
acıdı mı canımız
güya zeytin toplarlar
öylemi olur ya
şunu bilen birine yaptırsalar
kırmadan dallarımızı
bir yıl boyunca
filiz atar uzatırız
taze zeytin olsun diye
ama acımasız ki vijdansız lar
ne denir ne söylenir
oysa zeytinler ne güzel yenir
ya yağımız yok mu
dokuz derde deva denir
çekirdeğimiz bile
işe yarar odun diye
ısıtır insanları
oh sıcacık diye diye
işte kardeş böyleyiz
senin tatlı incirlerin
benim güzel zeytinlerim
insanların elinde
oyuncak gibiyiz
haydi yat sen kış uykusuna
bende dalayım güzel hülyalara
duam odur inan
kırmasınlar dallarımı
odun diye kesmesinler beni
AYŞE KARAN