Ne anam kaldı burada,nede babam,
Hepsi unutulmuş, olmuş yalan,
Bir benmişim burada yabancı olan,
Köy meydanında gelen yok eskisi gibi.

Akmiyor çağlayan dereler kurumuş,
Kapılar kapalı , kilitler vurulmuş,
Acik balkonlara muşamba sarılmış,
Haneler boş kalan yok eskisi gibi.

Tarlalar boz kalmış, sarmış diken,
Bostanlar bomboş kalmamış eken,
Ne saban tutan var, ne kemre çeken,
Harmanda saman yok eskisi gibi.

Kuşlar bile susmuş artık ötmüyor
Yanmıyor ocaklar bacalar tütmüyor
Yanarim hasretine derdim bitmiyor,
Dert edip yanan yok eskisi gibi.

Yıkılmış değirmenler kalmamis oluk,
Yayla yolunda ne ses var nede soluk,
Ne istesen var ama,herşey bolluk,
Yesem içsem tadi yok eskisi gibi.

Dere kenarina atilmis börek sinisi,
Yıkılmış eski evler yapılmış yenisi,
Tamir edilerek ayakta kalmis kimisi,
Numarası yok adı yok eskisi gibi.

Degişilirmi o günler dünya malina,
Kurban olam dagina,taşına çalına,
Bir selam verip varam dedim yanına
Ahmeti,alisi,muradi yok eskisi gibi.

Seslendim şöyle sağıma soluma,
Gelip kimse sual etmedi halıma,
Baykuş konmuş bülbülün dalına,
Muhabbeete kelam yok eskisi gibi.

Baba yurdunda olmuşum yabancı,
Nerede anam, babam, gardaş bacı,
Bu ne haldır bu ne dert böyle acı,
Göz yaşımı silen yok eskisi gibi.

Şevki derki,bu ne hal, dertler yaman,
Boşa yanar yürek faydasiz aman,
Anlatmakla bitmez geçmiş zaman,
Hatır gönül bilen yok eskisi gibi.

Şevki Tanrısever
04.03.2018 Pazar