Yâr derdim dermanım kendimi dildim
İl kendim kendimden illerim benim
Bir güldüm bir bülbül kafesi sildim
Gül öter yâr susar dillerim benim

Bir çıktım kendimden şaşırdım korktum
Yıkandım nefsimden yâr bağı tektim
Ben miydim varlık mı ben sanki yoktum
Gül susar yâr öter dallarım benim

Gemiydim ummanda gider tek vücud
Dalgaydım salındım rotam kök mevcud
Yanardım dönerdim yârim ok vedud
Gül yanar yâr yakar küllerim benim

Gizemdi iç döndü yansıma aktı
Dumandı gözlerde bir is bıraktı
Us idi nemlendi anlam ıraktı
Gül kuru yâr nemli hâllerim benim

Uzundu kızıllık yansıdı dışa
Ketumdu cazibe süzüldü hoşa
Sırrıydı noktası gelirdi cûşa
Gül nemli yâr kuru şallarım benim

Yarasız çöllerde batın saz ile
Korkusuz sonsuzda çaldı giz ile
Kaldırdı kanadın ondu öz ile
Gül açar yâr çırpar kollarım benim

Aybeyaz yokluğun yeri göğü bir
Göğünde tekliğin yâri kökü sır
Kökünde tokluğun eri ok’u var
Gül çeker yâr atar ellerim benim

Pir yârim çalarsın gel söylenme bak
Lezzetli deyişler ver huylanma bak
Batına gir n’olur yâr eylenme bak
Gül kurban yâr tüysüz tellerim benim

SERATİ intizar etme gözüm gel
Çilesi sırdadır yollarım benim
Açması yârdadır gülsüz özüm gel
Gül yârda yâr gülde güllerim benim

16/10/2018/saat:18:00
Fulya/Şişli/İstanbul