Bilsen ne çok içerleniyorum yokluğuna, 
Teselli diye sığınıyorum maziye anılara,
Elimde tek mirasın resmin ağlar dururum,
Gelmesi imkansız o sen yarınlara,
Halimi gizleyen zifiri karanlık geceler,
Meyler eşliğinde kefen biçilir acılarıma,


Bir bilsen gönlüm varmaz başka secdeye,
Benzer yel değmiş viran harabeye,
Hüzün yağdıran gök kubbe altında,
Kaybolan seni sorarım kırılmış kadehlere,
Ağıtlar yakıyorum boş çerçeveler hapsolmuş ana, 
Diyorum hasret bana dert bana hani o ya,


Hani hayalda olsa yalanda olsa, 
Bir an olsun karanlık dünyandan çıkıp gelsen,
Cehennem azabı yazıldığın ben eserinin, 
Baş ucuna otursan görsen bendeki,
Sönmek bilmeyen o sen ateşin harını, 
Geldim desen yeminler olsun o an razı gelirim ölmeye,



Gelişin ile tanıklık etsen her gece kadehlere kaderime,
Nasıl küfürler savurduğuma,
Kendimi yaradılan isyankar kul saydığıma, 
Şahit olsan aşkına nasıl talan olduğuma,
Görsen mesut bahtiyar yaşiyor sandığın ben,
Mezarım yokluğunla nasıl öldüğümü kahrolursun...!

Ayrılıkların Şairi Osman Dastan © 21/08/2022. 24 : 00