Düşman uyudu
Artık öldüre biliriz hayalleri
İstila eder
Tarumar ederiz belki umutlarını

Gerçekliğe dönemeyebiliriz
belkide yaşam
Masal kitaplarından
Şiirlere kadar
düşünceler de saklı tutmak her şeyi
Ve karanlığa selam vermek gerek
Biliyorum tabiki
Herşeyin saattin tik tak larında gizli olduğunu

Oturuyor bir süre
Karanlığa bulanan kaderime
bir göz atıyorum
Hangi göz değdi diye bakıyorum
Ağzım açık gökyüzünde bir ışıltı
Sağanak şeklinde
kötülük yağdığı gördüm iç geçirdim
Durdum uzunca bir zaman
Ellerim buz kesmiş
Kala kalmışım her şeyin ortasında
Dudaklarımda isyanın adı
Sözlerimde zehir
Toprak bunu işitmiş ki
Çoraklaştı
Sular kurudu
Rüzgar cehennemden
esintileri serpti yüzüme
Sol tarafım karardı
İçimde bir şeyler katranlaşti
Anlamadım başlarda
Ölümlere gebe kalmış tenim

Avuçlarım da tutuyorum sanırdım her şeyi
Bir garip düşünceden ibaretmiş her şey
Umudu olmayana haykırmak söz söylemek
Gerçekliği yerinden ne kader sarsıcak
Özlemler ışığa çare mi olacak
Ben neden inanmıyorum hiç birşeye
Umuda hayallere alıp
Hangi çatlağın içini saklanacagiz
Ne zaman ölmekten vazgeçtik
Ne zaman yaşam tatlı geldi bize
Ölümün başlangıcında görüşürüz sanırdım
Yokluğun pençesine düşmeden önce
..