0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
447
Okunma
Sanma ki mutluydum, sensiz hayatta,
Yıllardır boş durdu bu gönül tahtım.
O günden bu güne, ruhum azapta,
Bir kere yüzüme gülmedi bahtım.
Özleyip özleyip, yol gözleyerek,
Hasreti çekmeyen nerden bilecek?
Teselli ararken hatıralardan;
Acıya kolay mı dayanır yürek?
Unutmak ne mümkün, ne kâlpten silmek;
Bir daha imkânsız yüzünü görmek…
Böyle bir yazıyı yazınca felek,
Meğerse harammış dünyada gülmek…
13.07.2020
Erman Ulusoy /Kırklareli
5.0
100% (1)
