Yaban ellerde meğer ne yalnızmışım..
Yaprak gibi, gül gibi, dalda sessiz kalmışım..
Rüzgar vurmuş her yandan,
Direnmiş, kopmamışım..
Kaç mevsim geçmiş üzerimden, solmamışım..
Acıya da ayrılığa da dayanmışım..

Şimdi hasretinden isyan eder yüreğim..
Acılanan şu göğsüme seni nasıl hapsedeyim..
Sevdanla kayboluyorum,
Kopardı beni, "git" deyişin..
Bakışınla kurur oldum, güze dönmüş gözlerin..

Delice bir yangınsın yüreğimde..
Parmak izlerim gibisin ellerimde..
Senden ve kendimden bir parça bırakarak
Dokunduğum her yerde;
Gidiyorum işte...

"Gözlerimin dokunduğu her mekân memleketim.."
Bu can var oldukça, kutsaldır görevim..
Yeni nesillere bir ışıktır, emelim..
Hiç bir şeyden korkmam, bilirsin..
Lakîn...
"Beni böyle eskiten Prangalı Hasretin.."
Kanayan bu yüreğe seni nasıl hapsedeyim..
Sev beni..
Sev ki, sona ersin esaretim..



zehirli orkide





" " Mazlum Çimen- Feryâd-ı İsyanım’dan..