Bu bombalarla mayınlarla dolu dünyada
Kan kokan, linç kokan sokaklarda
Tek bir yol var, bir gelecek varsa insanlığa
Barış seninle olsun küçüğüm, kalıcı olsun mutlaka.

Tabutların, cenazelerin ve helvaların ardı sıra
Unutulup gider ölenler; onları gönderenlerse savaşa
Devam ederler bir eli yağda bir eli balda yaşamaya.
Barış seninle olsun küçüğüm, kalıcı olsun mutlaka.

Her ölümle daha da bilenirler insanlar daha da daha da.
Zaten tam da bunu isterler muktedirler saraylarda.
Önce oyuncağını verirler, sonra gerçeğini çocuklara.
Barış seninle olsun küçüğüm, kalıcı olsun mutlaka.

Sana bir kimlik biçenleri ölümlerden, sakın ha unutma.
Bu, en büyük kötülük çünkü, yaşadığın bu topraklara.
Büyü ama hatırla çocukluğunu o kardeşlik umuduyla.
Barış seninle olsun küçüğüm, kalıcı olsun mutlaka.

Tanık oldun istemeden, ölen çocuklara, boğulanlara.
Anlat savaşın acılarını torunlarına, sevdir barışı onlara.
Biz büyükler çocukları düşünüp de barışamamış olsak da,
Barış seninle olsun küçüğüm, kalıcı olsun mutlaka.


10 Eylül 2015

Kaynak: Gezgin, U.B. (2017). Öyküleriyle Gittiler Yine: Seçme Şiirler (2012-2017) [They Left with Their Stories Again: Selected Poetry].