3
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
465
Okunma
Dokundum çocuk hayallerimle
paslı dikenli tellere…
Astım içimdeki değişmeyen rengi
donuk gülüşlerimle
şu kararmış yüreğimin en derinine…
Açıp baktıkça kapalı kapıları dışarıya
silinmişti gökyüzündeki
çocuksu
mavi bulutlarım
rüzgarların eşliğinde gözlerimden…
Beynimde biriken umutlarım
bitkin
ve tükenmiş halde olunca…
Kim bilir
hangi düşlerim artık bir keskin bıçağın ağzında
yürüyüp gerçeğe dönüşecek…
Bayram Köse
5.0
100% (6)
Cevap Yaz