Gece olmuştu yine..
Benim gözlerde yaş..
hıçkıra hıçkıra ağlarken odamda
annem gördü beni
Neyin var dedi geldi oturdu yanıma
Bişey diyemedim..
Canım yanıyo anne kızın yine çok çaresiz diyemedim..
sustum yok bişey annem dedim..
dizlerine yattım başımı okşadı..
benim yüzü gülmeyen yavrum dedi..
kalbin mi yaralı gülmüyosun yemiyorsun içmiyorsun dedi..
bunca yıllık ömrüm bir söze sığdıda ben evet diyemedim..
sonra annem dediki insan sevdiğine kavuşamıyo kızım..
nasip kimse o olacak..
sustum tabi yine..susulurdu ancak..
Kaderim aşıktı ona çünkü
Nasibim değildi..
Hayatta hiç bu kadar yorulmamıştım Anne
Fiziksel bir yorgunluk değil
ruhani bir dermansızlık var..
annemm oysa ben kimseye yük olmadımki..
KISACASI..
Kimseye demeden
Kimseye değmeden..
Kimsenin olmadan
Kimseden ummadan
Sıyrılıp gitmek istiyorum bu hayattan artık..
Birgün
şehir annemin çığlıklarıyla uyanıcak
Ama ben uyanmıcam..
Hoşcakal sevdam
Hoşcakal kalbim
Hoşcakal nefesim
Bilki seni çok sevdim..kırgınlıklarımla üzüntülerimle gidiyorum..
Bilki bu yürek seni severken son bulacakoı ve artık atmayacak..
Olurda birgün mezarıma gelirsen
Ölmek değilde kalkıp sarılamamak koyar bana.
Beni güzel hatırla..
Dizlerinde uyuduğumu düşün..
Saçlarımı okşadığını..
Üşüyen ellerimi ısıttığını..
Mutlu olduğumuz anları getir gözünün önüne..
İyi anlar kalsın aklında..
Bilki ben hep öyle bakıcam sana..

SONKEZ
KOR