Şairler sokağında şair olmak

Her birinin gözlerine baksam
Her birinden bir kelime duysam
Bir şiir yazarım.

Esasında
Nerede kime rastlarsan rasla
Bir selam
Bir tebessüm
Bir sitem
Bir teşekkür
Omuzlarında çilenin Yükü
Boynunu bükerek
Sokaklarda aradığı kimsesizlik
Sigaranın dumanını ciğerlerini doldururcasına çeken şu hamal
Sabah sabah ekmek parası için
Kepen sesleri
Sokak araları şairlere
Konu olacak malzemelerle dolu.

Salına salına gelen şu Trabzonspor
Formalı genç
Takmış dünyayı günahına
Hey rüzgar!
Ne yandan esersen es
Her yer Trabzon...

Yanıma bir genç oturur
İçme şu sigarayı
Ciğerlerin su gibi
Yimi yaşındasın
Ama otuzunda gösteriyorsun!

Oturdum Bahariye caddesinde
Bir ağaç altında
Saat dokuzu bekliyorum.

Prf Hasan Zeki Kalay’a sordum
Uzun yıllar Almanya’da kaldın
Onlardan farkımız ne?
Orada herkesin bir işi var
Ve herkes sabah güneş doğmadan
İşine koşa koşa gider!

Atatürk, Türk için bir dünya kurdu
Biz ona layık olamadık.

Her nefes alışta
Karşımdaki Her davranışta
Aklıma eleştirel fikirler geliyor
Bazı yazarlar
Öyle mim noktaları yakalıyor ki
Her kelimesi bir kurşun
Güzel olanları da hiç kaçırmazlar
Bir gül gibi sunarlar.

Toplumda
En ücra köşelerde
Bizim bilmediğimiz
Duymadığımız
Öyle şairler var ki
Bunları bulup ortaya çıkartmak
Araştırmacı gazetecilerin görevi...

Sabah dokuzu beklerken
Bahariye’de
Bir ağaç altında...
YY