"Kaç yanık yolcuya soğuk su vermiş,
Değmiş ksç dudağa Çoban Çeşmesi..." ()
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

Bir kuş uçmaz kervan geçmez diyarda
Musluğu çalınmış, suyu kesilmiş
Çoban Çeşmesi gibiyim ...

Ve şimdi gönlüm
Geçmiş yılların konakladığı
Terk edilmiş bir kervansaray,
Metruk bir konak gibi...
Kırık camlardan giren rüzgârın
Tavanlardaki örümcek ağlarını titrettiği,
Sıvası dökülmüş duvarlara dinmiş bir ud sesinde
Zamanının inlediği...

Eski sevdaları çekiyorum sigaramdan nefes nefes
Anılar dökülüyor gözlerimden,
Kurumuş, ama renkleri hiç solmamış yaprakiar gibi
Ve sonra karanlık, hep karanlık..

Şimdi ben,
Yalağından su içmiş kuşların bile terk ettiği
Susuz kalmış bir çoban çeşmesi gibi,
Gönlüm,
Sadece geçmişi aydınlatan fersiz bir ışık huznesi gibi,
Ve hayat,
Kör ve sarhoş cambazın ip üstünde gezmesi gibi...

Ünal Beşkese
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::.
() Faruk Nafiz Çamlıbel’in ÇOBAN ÇEŞMESİ şiirinden