Bir deli rüzgâr eser
Alır götürür tenimden seni
Hasretin katmerleşir
Yokluğun kanar yüreğimde

Bir deli rüzgâr eser
Alır götürür gözlerimden resmini
Görüntüler belirsizleşir
İnim inim inler haykırışlarım
Biliyorum kal desem de kalmayacaksın
Beni hep vefasızlıkla suçlayacaksın

Bir deli rüzgâr eser
Alır götürür ellerimden seni
Avuçlarımda göçmen kuşlar yuvalanır
Biri iner sensiz biri havalanır
Mevsimler karışır kuru yapraklara
Ölümün türküsü düşer dudaklara
Kış aklarla gelip yerleşir siyah saçlara
Bir ses duyulur uzaklarda
Bir ağıt
Buna can mı dayanır

Bir deli rüzgâr eser
İstanbul lodosları gelir akılıma
Mis gibi kandil simidi kokar minareleri
Sirkecide balık tutuşumuzu hatırlarım
Sensizlik yıkar can evimi
Ağlamak isterim ağlayamam
Kaçmak isterim
Kendimden bile kaçamam

Bir deli rüzgâr eser
Kuru bir yaprak gibi
Katar önüne
Alıp götürür beni
Sana kavuşmak isterim
Öksüz kalır gayretlerim
Bu kadar mı uzaksın bana
Bu kadar mı yabancı
En güzel yılları
Birlikte yaşamadık mı
Gökteki yıldızları
Elele kucaklamadık mı
Biliyorum
Sorularım cevapsız kalacak
Sensizlik hep arkadaşım olacak
Ve deli rüzgârların önünde
Sevdamızın çığlıkları uçuşacak