0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
521
Okunma
Anne ve babamın ruhlarına ithaf
Yalnızlık girdâbında kalmışım, hem çâresiz!
Öksüz-yetim biriyim, hayata küskün, sessiz.
Hayat, acılara ve hasrete her an açık!
Ölüm, hayatın koynundaki bilinen sarmaşık!
İzler taşımalı adımlar, hayat boyunca,
Güzel hatırayla anılmalı, insan ölünce!
Gerçek âlem yolcuları, gittiler yollarına,
Muhtâcım, annemin, babamın kollarına.
Ölüm, hayat iksiri içene, sunulan çiçek!
Ölüm, yaşanılarak anlaşılacak bir gerçek!
Güzel yaşayanlar, elbet güzel ölecekler!
Hak yoluna baş koyanlar, Hakk’ı görecekler!
Ebubekir ALTUNTAŞ
