bu sevgiliye son sesleniş ama bu kez canım diye hitap etmeden,benim kendi yüreğimdeki sessiz ve dilsiz elveda’m olarak kalsınlar bu sevdaya ve sana..bu bir kadının çok açık mektubu. Hayatına neredeyse doğru gitmeyen bir kadının yüzleşmesi bu..Bir anda bir adamın gelip tüm boşlukları doldurması .Kadının daha önce farkına bile varmadığı boşluklarla kalakalması.Eksik bir şey bu.Öyle kuru kuru aşk değil.Ölüyorum bitiyorum edebiyatı yaptıran değil. dengemi düzenimi bozdun.. Yine dengemi bulurum elbet. Bu ne biliyor musun?Bu hayatı boyunca zamanın boşa geçmesiyle savaşmış bir kadının,tek bir günü özlemesi.Her gün, o günün tekrar yaşanacağına inanması, beklemesi.Aşkın ne olduğunu unutmuş bir kadının haline şaşkınlığı.Seni ilk gördüğüm anda o anı hiç unutmayacağım.o gülüşünü hiç unutmayacağım..o sesindeki dokunuşu titreyişi hiç unutmayacağım. bu yazıyı son kez yazıyorum çünkü artık senin kaybedebileceğin bir ben yok..aslında sen beni kaybetmekten hiç korkmadın.. hayatımda bir zamanlar çok önemli bir dinleyici olan ben ’’sen’’in yokluğuyla boğuşucam artık..şu küçücük kalbime bir yük daha bindiricem ne zamana kadar dayanır bilmem.. kalbimin ağrımaları bundandır belkide .. Ne kaşına, ne gözüne, ne bedenine yandım, aslında sadece gönlüne yandım hepsi buydu. beni anlamamış,dinlememiş,söylediklerime aldırış etmemişte olsan..kızgın değilim artık sana..kırgınım belki..bir kez daha yaralandım..sana bu satırları yazarken sesimi son defa duyurmaya çalışırken bir kenara bırakıyorum bütün kırgınlıklarımı ve yaralanmışlarımı..artık biz diye bişey kalmadığını gördüm ve günden güne bu beni çok yaralıyor..günden güne bitiyorum..eksiliyorum..aslında ben sanki anlamsız bir ümidin peşinden sürüklenmişim..aşkın sevginin en güzel olucağına inanmak..hepsi hayalmiş aslında..bu sevgi aslında benim için hayatın kirlenmişliğine inat masum ve temiz kalan tek yanımdı..isterdimki sende sevebilseydi beni..belki sevdin hakkını yiyemem..hiç değilse nasıl üzüldüğümü,özlediğimi görecek kadar sevseydin inan yeterdi benim için..bir şeylerin arkadına sığınmazdın o zaman...benim yaptığım şeylerin seninde yapmanı isterdim..şu soruyu sürekli soruyorum..ben hayatında neyindim senin..ben bunun cevabını bulamadım.Belki bu sözlerim hoşuna gitmeyebilir, belki de içinde herşey savruluyordur laflar sözler, sadece haklısın diyorum ve de saygı duyuyorum. Yazacak ne kadar çok şey varmış şöyle bir bakıyorumda..seni hala yüreğimin bir yerlerde saklayabiliyorken gitmem gerektiğini anladım. Çok fazla acımadan, acıtmadan, yormadan ve kırmadan…yaşadıklarımızı aklımda ve kalbimde tutuyorum. Başımı koydum önüme, yanına kalbimi ve ruhumu dizdim. Aslında Farklı biçimlerde sevebiliyoruz seninle, öyle öğrenmişiz. Farklı renkler görüp, farklı notalardan besteler yapmışız.bunu anladım ben.sen benim değer verdiğim tek kişiydin..ama hareketlerin yaptıkların..beni bir kenara itmen bu sonu getirdi..ve son olarak Bana verdiğin hayat dersi için sana teşekkür ederim..zaten olmadığım hayatından çıkıyorum artık..ve son kez..
ELVEDA

(KOR)