Dallardan yaprakları savuruyor rüzgarlar
Kavuşmanın mevsimi geçiyor be gel gayrı...
Sonbaharın ardından yağacak beyaz karlar
Kuşlar bile terkedip göçüyor be gel gayrı...



Her an dik gezen başım artık mahzun ve melûl
İnan ki sensizliğe kalmadı hiç tahammül
Mutluluktan bihaber yıllar oldu şu gönül
Hasreti kan kusarak saçıyor be gel gayrı...



Dalıp dalıp giderim hayaline arada
Ne olursun çıkıp gel, neyin var ki orada?
Genç, ihtiyar demeden yarim bizim burada
Ölüm hep sevenleri seçiyor be gel gayrı...



Hiç takati kalmadı, sanma bu can çok bekler
Ümitvar olsam bile acıdır yâr gerçekler
Bir zamanlar sen varken bahçemdeki çiçekler
Şimdi elin bağında açıyor be gel gayrı...



Fakire, fukaraya neyim varsa veririm
Halim hiç iyi değil, günden güne eririm
Ne zaman ki uyusam hemen seni görürüm
Her gece uykularım kaçıyor be gel gayrı...

*

Sevda kahrı tatmayan ölüm ızdıraptır der
Sensiz bir tek saniye bin kez sekerat eder
Garip ruhum bedeni artık terkedip gider
Mervan acı şerbeti içiyor be gel gayrı...