El oldum bugün

Gönlüme dikeni yiyip bekledim
Bülbül gibi zarda dil oldum bugün
Felekle çakıştım kalpten tekledim
Yüreciğim darda sol oldum bugün

Yılların yükünde haşlanmış halde
Gencecik fidanken yaşlanmış halde
Katılaşmış kalpte dışlanmış halde
Çok sevdiğim yarda el oldum bugün

İncecik sıratta aldım elemi
Tükettim kağıdı kırdım kalemi
Düştüğüm durum bu rüya alemi
Aklı bitmiş serde yol oldum bugün

Gözüm gördüğüdür yetişmez elim
Ha koptu kopacak tutulmuş dilim
Gazını tüketmiş yanık fitilim
Yanıyorum harda, zül oldum bugün

Yüreğim evresi sevda yanığı
Yaşadığım dünyam acı konağı
Kan revan içinde gözüm çanağı
Soktun beni derde, sel oldum bugün

Ayakta duramam topuğum basmaz
Zemheride dondum bıçakta kesmez
Ağzım kilitlendi nefesim esmez
Sözüm sözsüz burda, çöl oldum bugün

Gözyaşlı Aras’ım yüreğim doldu
Canım dediklerim toprağım oldu
Koca çınardım bak yaprağım soldu
Kalakaldım zorda, dal oldum bugün

İSHAK ARAS
ishakaras(mihman)
Söke/Aydın

Kader gerçeğine boynunu büken
Çile kuyusundan sabrını çeken
Yusuflarda gördüm yaşını döken
İmtihanlar varda kul oldum bugün....
Ahmet Kara

Kapanmazdı kapım ne telefonum
Vefayla sevgiydi en yüce konum
Hazan mevsimine giderken sonum
Adı anılmayan kul oldum bugün....
yakamoz deniz

Hazanda yapraklar koptu dalımdan
Denizin dalgası vurdu salımdan
Kimseler anlamaz benim halımdan
Rüzgarında estim yel oldum bugün...
Kardelen-1