Buharlaşıp uçmasaydın be canım
Kanım kaynar, yüreğimde dem kaldı
Harfler sessiz, sükut halde, bir yanım
Lafügüzaf, cümle sonu, mim kaldı

İstersen bir öf çek, ister bana kız
Neden oluverdik, dillerde sakız
Ağlatmazsan, olmazmıydı, deli kız
Sen gittin ya, gözlerimde nem kaldı

El değmemiş, bütün durur, ekmeğim
Anladın mı, boşa gitti, emeğim
Sorarsanız, efkâr benim, yemeğim
Günden güne, acı sözler, yem kaldı

Zor duruyor, bak gövdemde, bu serim
Zehirlendi, şerbet akan, kevserim
Emanet olmayan, hüzün kederim
Tek mirasın, senden bana em kaldı

Koku vermez gülde, sadece süs var
İki kulağımda, çınlayan ses var
Yüreğim hüzünlü, gözümde sis var
Hele düşün senden başka kim kaldı

Patlamak üzreyim, çağır basını
Bir şair öldü de, tutma yasını
Çekip aldın birden, el bombasını
Artık gayri, bir elimde pim kaldı

Bir bana bıraktın, saç baş yoldurmak
Gönlümü okşuyor, lafla saldırmak
Bırak kalsın, neye yarar kaldırmak
Düştü kaya, üzerimde tüm kaldı

Senden kalan, duvardaki (re)sim kaldı

İSHAK ARAS
ishakaras( mihman)
Söke/Aydın